روش استاندارد تست ماسک محافظ KN95 چیست؟

روش های تست استاندارد برای ماسک محافظ KN95 عمدتاً شامل جنبه های زیر است:

تست راندمان فیلتراسیون: یکی از وظایف اصلی ماسک های KN95 فیلتر کردن ذرات موجود در هوا است، بنابراین راندمان فیلتراسیون آنها یک شاخص بسیار مهم است. سازمان های آزمایش کننده معمولاً از ذرات آزمایشی معمولی مانند ذرات 0.3 میکرونی برای ارزیابی کارایی فیلتراسیون ماسک استفاده می کنند. در طول آزمایش، ماسک در یک دستگاه تست خاص قرار می‌گیرد و تعداد ذرات عبوری از ماسک تحت یک سری شرایط جریان و فشار اندازه‌گیری می‌شود تا بازده فیلتراسیون آن مشخص شود.

تست مقاومت تنفسی: مقاومت تنفسی به درجه ای اطلاق می شود که ماسک در جریان تنفس مانع جریان هوا می شود. روش تست مقاومت تنفسی با قرار دادن ماسک در دستگاه تست، شبیه سازی فرآیند تنفس و اندازه گیری مقاومت ماسک در هنگام دم و بازدم است. مقاومت تنفسی کمتر به این معنی است که تنفس راحت‌تر از ماسک صورت می‌گیرد و باعث می‌شود فرد استفاده کننده آن را راحت‌تر کند.

تست مهر و موم: مهر و موم ماسک به میزان تناسب بین ماسک و صورت اشاره دارد. ماسک هایی با آب بندی خوب می توانند به طور موثری از نفوذ هوای خارجی از طریق لبه های ماسک جلوگیری کنند. سازمان‌های آزمایش‌کننده معمولاً از روش‌های تشخیص حباب یا تست‌گر سفتی گاز برای ارزیابی مهر و موم ماسک با مشاهده اینکه آیا حباب‌ها در شرایط مختلف تولید می‌شوند یا اندازه‌گیری سفتی هوای تماس ماسک با صورت برای تعیین عملکرد آب‌بندی آن استفاده می‌کنند.

بازرسی مواد و ساختار: مواد و ساختار ماسک برای عملکرد محافظتی آن بسیار مهم است. سازمان های آزمایش کننده بازرسی هایی از ترکیب مواد، ساختار لایه، دوام و غیره ماسک انجام می دهند تا اطمینان حاصل کنند که ماسک الزامات استانداردهای مربوطه را برآورده می کند.

اینها روش‌های تست استاندارد رایج برای ماسک‌های محافظ KN95 هستند. از طریق این روش های آزمایش، راندمان فیلتراسیون، مقاومت تنفسی، مهر و موم، مواد و عملکرد ساختاری ماسک را می توان به طور جامع ارزیابی کرد تا اطمینان حاصل شود که کیفیت و عملکرد ماسک با الزامات استاندارد مطابقت دارد و محافظت موثری برای کاربران فراهم می کند.